การบาดเจ็บซ้ำซากในพนักงานอุตสาหกรรมแกะสลักหิน จังหวัดชลบุรี

Repetitive Strain Injuries among Workers of the Stone Sculpture Industry, Chonburi Province

วัชรากร เรียบร้อย ⁽¹⁾ และสุนิสา ชายเกลี้ยง ⁽²⁾

Watcharakorn Riabroi ⁽¹⁾ and Sunisa Chaiklieng ⁽²⁾

 ⁽¹⁾ ผู้นิพนธ์หลัก : นักศึกษาหลักสูตร สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอนามัยสิ่งแวดล้อม คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น (โทรศัพท์ : 081-1693883 , E-mail address: riabroi.w@hotmail.com)

⁽²⁾ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ภาควิชาวิทยาศาสตร์ อนามัยสิ่งแวดล้อม คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัย ขอนแก่น

⁽¹⁾ Corresponding author : Master student of Faculty of Public Health, Khon Kaen University

(Tel.081‐1693883 , E‐mail address : riabroi.w@hotmail.com)

⁽²⁾ Assistant Professor, Department of Environmental Health Science, Faculty of Public Health, Khon Kaen University

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาอัตราความชุกและความรุนแรงของ RSIs ในพนักงานอุตสาหกรรมแกะสลักหิน จังหวัดชลบุรี จำนวน 82 คน

กลุ่มตัวอย่าง : พนักงานอุตสาหกรรมแกะสลักหิน จังหวัดชลบุรี จำนวน 82 คน

การเก็บข้อมูล : โดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง และแบบสังเกตการณ์ทำงาน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาเพื่ออธิบายคุณลักษณะประชากร และสภาพแวดล้อมการทำงาน และแสดงค่าอัตราความชุกกับช่วงความเชื่อมั่นที่ 95%

ผลการวิจัย :

1. พนักงานอุตสาหกรรมแกะสลักหินส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ร้อยละ 64.6 อายุระหว่าง 31-40 ปี ร้อยละ 40.2 (Mean=40.8, S.D.=8.8) อายุการทำงาน 6-10 ปี ร้อยละ 32.9 (Median=14, Min=1, Max=40)

2. ด้านลักษณะงาน : พบว่า ส่วนใหญ่เป็นงานทำครก (ร้อยละ 79.3) และปฏิบัติงานไม่เกิน 8 ชั่วโมง/วัน ร้อยละ 79.3 (Median=8, Min=8, Max=12)

3. ด้านสภาพแวดล้อม : พบว่า ระดับหน้างานต่ำกว่าข้อศอก (ร้อยละ 78.1) ทำงานซ้ำซาก (ร้อยละ 85.4) ต้องใช้สายตาเพ่งชิ้นงาน (ร้อยละ 87.8) โดยพบว่า มีสิ่งแวดล้อมการทำงาน คือ ฝุ่นละออง/สารเคมี และอากาศร้อนอบอ้าว แสงสว่างไม่เพียงพอ และสัมผัสแรงสั่นสะเทือนจากเครื่องมือ คือ ค้อน และเครื่องเจียร ร้อยละ 96.3 และร้อยละ 65.9 ตามลำดับ โดยน้ำหนักหินที่ยกเฉลี่ยต่อครั้ง >10 กิโลกรัม ร้อยละ 47.9 ( Median=9, Min=3, Max=20)

4. ความชุกของ RSIs :

พิจารณาทุกตำแหน่ง ในรอบ 7 วัน และ 6 เดือน ที่ผ่านมา คือ ร้อยละ 37.8 (95%CI=27.32–49.19) และร้อยละ 51.2 (95%CI=39.92– 62.42) ตามลำดับ

ตำแหน่งที่มีระดับความชุกของ RSIs สูงสุด 3 อันดับแรก คือ หลังส่วนล่าง (ร้อยละ 26.2) มือ/ข้อมือ (ร้อยละ 20.2) และไหล่ (ร้อยละ 13.7)

โดยตำแหน่งที่มีอาการ ปวดรุนแรงตั้งแต่ระดับมากขึ้นไปสูงสุด 3 อันดับแรก คือ หลังส่วนล่าง (ร้อยละ 19.5) รองลงมามือ/ข้อมือ (ร้อยละ 11.0) และแขนท่อนบน (ร้อยละ 7.3)

ส่วนความถี่ของการมีอาการปวดตั้งแต่บ่อยครั้งขึ้นไปสูงสุด 3 อันดับแรก คือ หลังส่วนล่าง รองลงมามือ/ข้อมือ และ ไหล่ ร้อยละ 31.7, 17.1 และ 9.8 ตามลำดับ

คำสำคัญ: การบาดเจ็บซ้ำซาก, พนักงานอุตสาหกรรมแกะสลักหิน, ความชุก

Credit : วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ปีที่ 4 ฉบับที่ 3 เดือนกันยายน – ธันวาคม 2554

ที่มา : http://thailand.digitaljournals.org/index.php/KKPHR/issue/view/1572