การกำหนดน้ำหนักสูงสุดที่ยอมรับได้สำหรับการยกภาระด้วยมือ โดยใช้แบบจำลองทางชีวกลศาสตร์

The Determination of Maximum Acceptable Weight for Manual Lifting by

Using Biomechanical Model

นรินทร์ จี้ส้ม* ยุทธชัย บรรเทิงจิตร

ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ

E-mail: Narin_jeesom@yahoo.com *

Narin Jeesom* Yuthachai Bunterngchit

Department of Industrial Engineering, Faculty of Engineering,

King mungkut’s institute of technology noth bankok, Bangsu, bankok 10800

E-mail: Narin_jeesom@yahoo.com *

วัตถุประสงค์ : การศึกษาถึงปัจจัยที่มีผลต่อการยกภาระด้วยมือ เพื่อหาค่าน้ำหนักสูงสุดที่ยอมรับได้ที่ทำให้เกิดความปลอดภัยในการยกภาระ

วิธีทำ : โดยใช้วิธีการทางชีวกลศาสตร์ทั้งในสภาวะสถิตและสภาวะพลวัต ในการหาค่าแรงและโมเมนต์ที่กระทำต่อหมอนรองกระดูกสันหลังส่วนล่างบริเวณ L5/S1 เทียบกับค่าแรงกดอัดที่ยอมรับได้ตามมาตรฐานขั้นต่ำของ NIOSH และเทียบกับสมการคำนวณค่า Compressive Strength ซึ่งมีปัจจัยที่ทำการศึกษา 5 ปัจจัย คือ น้ำหนักในการยก (W) ความสูงในการยก (H) ความถี่ในการยก (F) ลักษณะการยก (L) และท่าทางการยก (M)

ผลการทดสอบ : ปัจจัยทั้งหมดมีผลต่อค่าแรงกดอัดที่หมอนรองกระดูกสันหลังส่วนล่างบริเวณL5/S1 อย่างมีนัยสำคัญ (p<0.05) ในส่วนของปัจจัยร่วมไม่มีผลต่อค่าแรงกดอัด ซึ่งสามารถแสดงโมเดลทางคณิตศาสตร์เพื่อใช้ในการคำนวณค่าแรงกดอัดได้ดังสมการ FC=1638 + 117(W) + 6.11(H) + 71.6(F) - 276(L)-104(M) และสามารถแสดงโมเดลทางคณิตศาสตร์เพื่อใช้ในการคำนวณค่านํ้าหนักสูงสุดเทียบกับค่า Action Limit ได้ดังสมการ WAL = 15.060 - 0.052(H) - 0.612(F)+ 2.359(L) + 0.889(M) และคำนวณค่านํ้าหนักสูงสุดเทียบกับค่า Compressive Strength ได้ดังสมการ WCS =24.59 - 0.052(H) - 0.612(F) + 2.359(L) + 0.889(M)

คำสำคัญ : วิธีการทางชีวกลศาสตร์, แรง, โมเมนต์, สภาวะสถิต, สภาวะพลวัต

Credit : การประชุมวิชาการข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการ 24-26 ตุลาคม 2550